[Toshiya x Kyo] Distress and Coma. [M][Y]

Neko

TYTUŁ: Distress And Coma
DATA: 19.05.2009
PARA: Toshiya x Kyo
GATUNEK: Fluff.
OD LAT: +7
OSTRZEŻENIA: Skutki uboczne występujące w psychice xD
NOTKA AUTORSKA: Dla Miyumi ;*

tytuł ukradziony The Gazette

Przebudzenie.
Bolą mnie wszystkie mięsnie, nie mogę otworzyć oczu chociaż chcę. Bardzo chcę. Przenikliwy chłód wspina mi się po stopach w górę, aż do kolan. Nie mogę się ruszyć.
Ciało odmawia mi posłuszeństwa, nie wiem co się ze mną dzieje, dlaczego tak się dzieje i skąd się tu wziąłem.
Tu? A gdzie jestem?
Zmuszam się do uniesienia głowy, ból eksploduje nową falą gdzieś w karku, wyrywając z moich ust jęk. Jakoś obco brzmi mi własny głos, tak nieprzyjemnie bezradnie, fala strachu spływa mi do żołądka, zwijając się w ciężką, lodową kulę niepewności.
Ale nie… Nie mogę być sparaliżowany… Prawda? Prawda?!
Coś ciężkiego przygniata mnie do materaca, ale to nie szpitalna aparatura, której się teraz spodziewam. Jest zbyt miękkie, może już leżę w trumnie, a to niewiadome coś to właśnie jej wieko, obite tym czerwonym aksamitem, którym zawsze straszył mnie Kyo?
Narastająca panika powoduje, że znów jęczę, zaciskając mocniej powieki. Boże! Obudziłem się w trumnie! Może ktoś tam jeszcze jest, na górze? Może mnie uratuje?
Poruszam się więc niespokojnie z zamiarem narobienia hałasu jakiego świat nie widział, ignorując igiełki bólu i po chwili, wielce zdziwiony rejestruję nowe jego źródło, pochodzące niewątpliwie od uderzenia. W głowę w dodatku.
Przecież trumna by mnie nie uderzyła, prawda?
I nagle… lekkość! Biorę głęboki wdech i bez trudu unoszę się na łokciach, powolutku uchylam powieki…
Złowrogi czar prysł.
Pokój o jaskrawoczerwonych ścianach rozświetla wpadające przez okno słońce, jasna, kremowa pościel leży zwinięta w nogach łóżka, a na jego krawędzi siedzi potargany Kyo i łypie na mnie złym wzrokiem, ziewając rozdzierająco.
- Przypomnij mi, żebym więcej z Tobą nie spał. Kościsty jesteś, wiercisz się i jęczysz o nieprzyzwoitych godzinach, w dodatku bez większego powodu.