[Rentrer en SoixDir en Grey - TotchixMika] Są... [NZ-1/3][Y]

Neko

TYTUŁ: Są takie chwile.
DATA: 11.08.2009
PARA: Toshiya x Mika
GATUNEK: fluff.
OD LAT: +16
OSTRZEŻENIA: na razie żadne.
NOTKA AUTORSKA:
Pisane dla Suisen, bo akurat mam przypływ krzywego humoru. Nasz paring, czyli jedna z historii z naszej klasy...
Bo życie studenta i kochanka gwiazdy rocka wcale nie jest takie łatwe.
Zwłaszcza, kiedy samemu jest się gwiazdą.

Nienawidził tego dnia od początku do końca.
Nienawidził pogody sprawiającej, że wszystkie ulice w Nagano pływały w strugach deszczu, a najlepsze nawet parasole okazywały się nieskuteczne i zawodne.
Nienawidził tego, że jego uczelnia znajduje się na drugim końcu pływającego Nagano, oddalona od osiedla na którym mieszkał o prawie czterdzieści minut jazdy metrem.
Nienawidził też tego, że z zupełnie idiotycznego powodu dwa tygodnie temu stracił prawo jazdy i teraz musi radzić sobie w sposób, który mało miał wspólnego z ciepłym, suchym samochodem.
A kiedy po raz kolejny przejeżdżający pojazd posłał w jego stronę strugę lodowatej wody Mika stwierdził, że najbardziej nienawidzi swojego kochanka, bezpiecznie zaszytego gdzieś w studio nagraniowym, który pół godziny temu uprzejmie poinformował go przez telefon, że skoro sam sobie zaszkodził, to teraz sam cierpieć będzie.
Toshiya nie miał zamiaru wychodzić z ocieplanego, wyposażonego w automat z gorącą czekoladą budynku tylko po to, by tłuc się w popołudniowych korkach po całym mieście dlatego, że Mika postanowił przekroczyć prędkość na czerwonym świetle.
Czterokrotnie.
Perkusista odetchnął z ulgą, kiedy udało mu się uskoczyć prze kolejnym niekulturalnym kierowcą, a zza zakrętu wyłonił się stary, utrzymany w tradycyjnym stylu budynek jego uniwersytetu. Z pełnym satysfakcji uśmieszkiem obserwował jak robotnicy rozbierają postawione przy lewym skrzydle rusztowania, pomstując przy tym w sposób co najmniej niekonwencjonalny.
Mika nie był zwolennikiem modernizacji starych obiektów, a fakt, że remont tego konkretnego został na jakiś czas przerwany sprawiał mu niesamowitą przyjemność. W nieco lepszym humorze pchnął mocno ciężkie, dębowe drzwi i schronił się wreszcie w budynku pachnącym papierem, tuszem do rysowania i kurzem.

- Nie mam ochoty nigdzie z Tobą wychodzić, Ryo.- niska, szczuplutka dziewczyna gniewnie zbierała z tabletu swoje notatki i projekty, unikając spojrzenia napastującego ją chłopaka.
Sala w której odbywały się wykłady powoli pustoszała, jeszcze tylko osiem, jeszcze siedem osób. Jeszcze sześć, a stojący przy miejscu dziewczyny chłopak najwidoczniej wcale nie miał zamiaru rezygnować. Mika uniósł głowę z nad przepisywanych pospiesznie notatek – znowu pół wykładu grał z Mikaru w karty – i odwrócił się, mrużąc podejrzliwie oczy.
Kojarzył dziewczynę z zajęć architektury: nazywała się Mio i nie raz pożyczała mu kompletne zapiski z wykładów i ćwiczeń, kiedy to chłopak był nieobecny z powodu trasy kochanka lub własnego nagrania.
Prędko wsunął kartki do teczki i wepchnął ją do swojego plecaka, wstając z niewygodnego krzesła. Tymczasem osobnik nazywany Ryo wcale nie zamierzał posłuchać grzecznej odmowy brunetki, i szarpnął nią lekko, szczupłe palce zaciskając na ramieniu swojej ofiary.
Jeżeli było coś, czego Mika nienawidził bardziej niż dzisiejszego dnia, była to właśnie bezpodstawna przemoc i chamstwo. Rzucił plecak na podłogę i w trzech krokach znalazł się przy parze, po czym niewiele myśląc przyłożył chłopakowi z pięści prosto w nos.

tess.

Nie wiem, czy to późna pora czy rzeczywiście coś jest ze mna nie tak, ale koniec końców mało zrozumiałam z tekstu o___o No trudno, jutro spróbuję jeszcze raz.

Neko

Tak, Słonko, tablet jest urządzeniem do rysowania na komputerze. Biorąc jednak pod uwagę, że Mika uczęszcza na projektowanie, a na wykładach raczej się komputerów nie używa, tablet, taki duuuży, profesjonalny, z powodzeniem zastępuje stolik, uwierz mi xD

Suisen

...
a dostaniemy drugą część? xD

eskimoza

TEZ TEGO WSZYSTKIEGO NIENAWIDZĘ OMG UTOŻSAMIAM SIĘ Z TYM FICKIEM MOAR PLEAZE